Η ομοφυλοφιλία και η σύγχρονη πραγματικότητα

Η ανθρωπότητα βιώνει αναμφίβολα μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ιστορίας της αυτή τη χρονική στιγμή, με εκατόμβες θυμάτων, αθώων πολιτών, να θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους και του συμφέροντος. Εθνολογικές και θρησκευτικές μειονότητες εξολοθρεύονται και οι κοινωνίες εκκαθαρίζονται από τα «σκουπίδια» και «αποβράσματα», οποιασδήποτε μορφής μειοψηφία, τις περισσότερες φορές στο όνομα του Φιλεύσπλαχνου και Πανάγαθου Θεού.

Για μια ακόμη φορά στο μάτι του κυκλώνα βρίσκονται οι ομοφυλοφιλικές κοινότητες σε πολλές χώρες του κόσμου, μια και ο νεωτερισμός, η ανεξαρτησία, η ελευθερία έκφρασης και λόγου δεν γίνεται ανεκτή από την άρχουσα τάξη αυτού του κόσμου. Ότι αποκλίνει πρέπει να καταστραφεί, ότι ξεχωρίζει πρέπει να πεθάνει! Άνδρες και γυναίκες σε όλο τον κόσμο προπηλακίζονται, εξευτελίζονται, φυλακίζονται, βασανίζονται και εκτελούνται επειδή είχαν το θράσος και την αναίδεια να συναντήσουν την αγάπη στο πρόσωπο ενός ατόμου του ιδίου φύλου.

Οι ομοφυλόφιλοι είναι διαχρονικά η πλέον ανυπότακτη ομάδα πολιτών του εκάστοτε συστήματος, άσχετα εάν πρέπει να συνεργαστούν με το σύστημα για να επιβιώσουν, γιατί ακολουθούν το δρόμο της καρδιάς τους και όχι τις κοινωνικές επιταγές. Και γι αυτό πρέπει να καταστραφούν. Και ας κρύβουν στις τάξεις τους οι διαχρονικές ελίτ της πολιτικής, της οικονομίας και της θρησκείας πολυάριθμους ομοφυλοφιλικούς! Αυτοί όμως δεν αποτελούν απειλή για το σύστημα. Γιατί είναι οι εκφραστές του συστήματος!

Η ομοφυλοφιλική αγάπη έχει περάσει στη συνείδηση του κόσμου σα μια εκδήλωση καταδικαστέα, κολάσιμη, αμαρτωλή, αρρωστημένη, και κυρίως μια εκδήλωση αφύσικη, για να αναφερθούμε με κομψό τρόπο σε κάποιους από τους χαρακτηρισμούς!

Ξεχνούν όμως ότι, αφύσικο μπορεί να θεωρηθεί μόνο ότι δεν απαντάται στη φύση. Το λέει άλλωστε και η ετοιμολογία της έννοιας. Από τη στιγμή που η ομοφυλοφιλική συμπεριφορά παρατηρείται και στο ζωικό βασίλειο, εκεί όπου η πολιτισμική μόλυνση και η καταπίεση της εξουσίας δεν μπορεί να επηρεάσει τις σεξουαλικές συμπεριφορές, η ομοφυλοφιλία θα πρέπει να θεωρείται σαν μια από τις μορφές έκφρασης της ερωτικής πράξης και τίποτε περισσότερο.

Και μη διανοηθεί να σκεφτεί κανείς, ότι «ζώα είναι και έχουν το ακαταλόγιστο», γιατί από πολλές απόψεις τα ζώα και τα άγρια θηρία είναι πολύ πιο κοντά στον Πλάστη τους, απ ότι εμείς, τα θεωρητικά «εξημερωμένα». Αυτά τουλάχιστον δεν σκοτώνουν για να διασκεδάσουν, ούτε για να αυξήσουν την επιρροή ή την περιουσία τους, παρά μόνο για να τραφούν και να επιβιώσουν. Δεν βασανίζουν τα όμοια ή ανόμοια τους, προκειμένου να αποκομίσουν χαρά και ευχαρίστηση από τον πόνο τους και μέσα από τον εξευτελισμό των θυμάτων τους να θρέψουν το άρρωστο «εγώ» τους.

Τα ζώα, άγρια ή εξημερωμένα, ξέρουν να αγαπούν, ξέρουν να φροντίζουν, γνωρίζουν τους τρόπους να επικοινωνούν την αγάπη και την αφοσίωση τους, με τον πρωτόγονο αλλά τόσο αληθινό και άμεσο τρόπο τους, κάτι που εμείς οι «πολιτισμένοι» και «εξελιγμένοι» έχουμε ξεχάσει από καιρό.

Τα ζώα αποβάλουν τον κακό και τον δόλιο από τις αγέλες τους, γιατί αυτός θέτει σε κίνδυνο τη συνοχή της ομάδας, ενώ εμείς τον βάζουμε στο σπίτι μας και τον προσκυνάμε σαν θεό μας. Είναι ίδιο της ανθρώπινης φύσης να ρέπει προς το κακό και την δολιότητα, μια και η αγάπη, κυρίως η ανιδιοτελής αγάπη και η αφοσίωση απαιτούν κόπο και προσωπικές θυσίες. Πολλές θυσίες! Και κυρίως αυτή του υπερτροφικού «εγώ» μας προς όφελος του «εμείς»!

Δεν είναι ο Θεός μας που μας έχει απορρίψει και καταδικάσει σ αυτή τη ζωή… Είναι οι συνάνθρωποι μας που με δεν μας επιτρέπουν να ζήσουμε τη ζωή που έχουμε επιλέξει, μια και αποκλίνει από τη δική τους εικόνα για την τέλεια κοινωνία και την τέλεια οικογένεια. Απαιτούν να σκοτώσουμε αυτό που είμαστε και αυτό που αγαπάμε, για να γίνουμε μέλος της αγέλης τους. Να σκοτώσουμε το πιο αγνό κομμάτι του εαυτού μας, την ψυχή μας και την αγάπη μας για το σύντροφό μας, για να μας επιτρέψουν να καθίσουμε σαν ισότιμα μέλη στο τραπέζι τους.

Δεν είναι ο Θεός μας που θέλει να καούμε στο αιώνιο πυρ, αλλά οι συμπολίτες, τα κατά τα άλλα «καθώς πρέπει» μέλη της κοινωνίας που ανήκουμε. Και δεν αναρωτήθηκε ποτέ κανείς, πως είναι δυνατόν η αγάπη να είναι κολάσιμη; Οποιασδήποτε μορφής και έκφρασης και αν είναι…

Γιατί αγαπάμε με την ψυχή μας και όχι με το κορμί μας. Η ψυχή μας είναι αυτή που βρίσκει την αδερφή ψυχή της και δένεται μέσα από την αγάπη αιώνια. Και οι ψυχές δεν έχουν φύλο, δεν έχουν ηλικία, δεν έχουν χρώμα ή θρήσκευμα. Γιατί οι ψυχές ανήκουν στο ουράνιο βασίλειο, πλασμένες κατ εικόνα και ομοίωση του Πλάστη μας. Οι ψυχές είναι το πιο αγνό κομμάτι μας, αυτό που βρίσκεται πλησιέστερα στον Δημιουργό μας. Αυτή γνωρίζει, ότι η αγάπη δεν γνωρίζει σύνορα και στεγανά. Αυτή ξέρει, ότι ο άνθρωπος μόνο μέσα από την αγάπη, την ανιδιοτελή και άνευ όρων αγάπη, μπορεί να ολοκληρωθεί και να βρει το δρόμο του προς τη Φώτιση.

Μέσα από την αγάπη γαληνεύουμε, μέσα από αυτήν εξαγνιζόμαστε! Γιατί η αποστολή μας στον κόσμο αυτό είναι να μάθουμε να αγαπάμε. Να αποδεχόμαστε και να αγαπάμε πρώτιστα τον εαυτό μας γι αυτό που είναι, για να είμαστε σε θέση να προσφέρουμε την αγάπη μας στο ταίρι μας, όποιο και αν επιλέξουμε να είναι αυτό, και κατ επέκταση τους συνανθρώπους μας. Αγαπήστε άνευ όρων και προκαταλήψεων, αγαπήστε κυρίως αυτό που δεν καταλαβαίνετε, γιατί αυτό θα σας ανοίξει ένα καινούργιο παράθυρο στον κόσμο.

Αφήστε τα κηρύγματα μίσους για όσους έχουν κάτι να κερδίσουν από τον αλληλοσπαραγμό και την διχόνοια μεταξύ των ανθρώπων. Εμείς, οι απλοί και καθημερινοί άνθρωποι, εμείς που υπομένουμε όλες τις κακουχίες, τους εξευτελισμούς, τους περιορισμούς και την καταπίεση της ελίτ αυτού του κόσμου, έχουμε την δύναμη μέσα από την αριθμητική μας υπεροχή να ανατρέψουμε την πορεία αυτής της ανθρωπότητας προς τον όλεθρο.

Κλείστε τα αυτιά στις σειρήνες της μισαλλοδοξίας και ακολουθήστε το μονοπάτι που οδηγεί στη φώτιση. Και το εισιτήριο γι αυτό το μοναδικό ταξίδι ζωής προς την λύτρωση μπορεί να μας το προσφέρει μόνο η αγάπη! Η αγάπη άνευ όρων! Γιατί ανίσχυρο μπροστά στην αγάπη είναι μόνο το κακό!

Γιατί Θεός αγαπάει τα δημιουργήματα του! Οι άνθρωποι όμως όχι…

Φοίβος Xρυσοσπάθης